Informacje o Naszej Szkole
Historia i tradycje
W roku 1895 pojawiły się pierwsze wzmianki o szkole. Na prośbę kilku zamożnych gospodarzy skierowaną do władz powiatowych i kuratorium szkolnego w Krakowie utworzono w Łączanach jednoklasową szkołę. Zajęcia prowadzone były w prywatnym domu, w wynajętej izbie u Franciszka Barwika (dzisiejsza "Kamera"). Do nauczania został oddelegowany nauczyciel Józef Juras. Kolejnym etapem rozwoju szkoły w Łączanach było utworzenie dwuklasowej placówki w domu Władysława Kołodzieja (budynek istnieje do dzisiaj). Drugim nauczycielem prowadzącym został pan Duduś. Kronika podaje informację, że do szkoły uczęszczało wówczas 81 dzieci. W roku 1907 inspektorat zaprojektował budowę nowej szkoły. Jako dotację pieniężną przydzielono na budowę 25000 koron. Resztę pieniędzy złożyła ludność wsi. Wieś podarowała również plac pod budowę. Cegłę potrzebną do budowy palono własnymi siłami. W ciągu roku szkoła została wykończona i oddana do użytku. W dwóch pomieszczeniach funkcjonowała czteroklasowa szkoła. Przydzielono jej kierownika Huberta Stiebala i nauczycielkę Olgę Zbijewską, która miała prowadzić lekcje. Ówczesny kierownik pan Stiebal okazał się dobrym gospodarzem i organizatorem. Dbał o estetykę obejścia szkoły, dla ludzi był swego rodzaju doradcą. Pisał prośby i podania do urzędów oraz różnych instytucji. Zakończył pracę we wsi Łączany w latach pięćdziesiątych. W roku 1952 kierownictwo szkoły objęła pani Bronisława Lewandowska. Na tym stanowisku pracowała do 1968 roku. Po niej kierownictwo obejmowali:
- 1968-1971 - kierownik szkoły pani Anna Bąbel, w trakcie jej urlopu macierzyńskiego kierownictwo sprawowała pani Maria Zajdel. Po powrocie z urlopu ponownie kierownikiem została pani Anna, ale pod nazwiskiem Paszcza.
- 1971-1974 - dyrektor szkoły pan Tadeusz Bochenek,
- 1974-1976 - dyrektor szkoły pani Józefa Gądek,
- 1976-1984 - dyrektor szkoły pan Piotr Scąber,
- 1984-2002 - dyrektor szkoły pani mgr Stanisława Brania,
- od 2002 - dyrektor szkoły pani mgr Beata Chmielowska.
Po wojnie wieś Łączany rozrosła się i liczyła coraz więcej mieszkańców, a więc i coraz więcej dzieci w szkole. Szkoła w której prowadzone były zajęcia w klasach od 1 do 8, zaczęła sie borykać z problemami lokalowymi. Uczniowie nie mieścili się w budynku szkolnym o dwóch izbach lekcyjnych. W miejscowym przedszkolu udostępniono trzy, a później dwie sale dla szkoły. I tak przez lata trwała wędrówka nauczycieli z lekcji na lekcję pomiędzy "starą szkołą" a przedszkolem. W roku 1976 dwie najstarsze klasy 7 i 8 zostały przeniesione do Zbiorczej Szkoły Podstawowej w Ryczowie. Stało się to motywacją do podjęcia budowy nowej szkoły na terenie wsi Łączany. Budowę rozpoczęto w 1982 roku. Prace przy postawieniu budynku postępowały bardzo intensywnie. Już w 1985 roku 2 września mieszkańcy Łączan byli uczestnikami uroczystego otwarcia nowej szkoły. "Dzień ten na długo pozostanie w pamięci uczniów i społeczeństwa wsi Łączany". Tak brzmi cytat z "Księgi pamiątkowej" uwieczniającej również na fotografii te wielkie chwile z historii szkoły. W uroczystym otwarciu uczestniczyli zaproszeni goście: władze gminne i oświatowe, władze wiejskie, poczty sztandarowe z pięciu szkół podstawowych gminy Brzeźnica. Moment przecięcia wstęgi zainaugurował rozpoczęcie roku szkolnego 1985/86 w nowej szkole. W tym samym czasie poszerzono obwód szkoły o wieś Chrząstowice i placówka w Łączanach "wzbogaciła" się o punkt filialny Chrząstowice.
Na dziesięciolecie nowej szkoły Grono Pedagogiczne wraz z ówczesną dyrekcją szkoły mgr Stanisławą Branią przygotowało uroczystość nadania placówce imienia sławnego doktora i wychowawcy Janusza Korczaka. Spotkanie uświetniło przybycie do Łączan wielu zacnych gości w osobach: wojewody bielskiego i dyrektorów ościennych szkół gminy Brzeźnica.
W roku 1999 władze oświatowe w Polsce rozpoczęły reformę szkolnictwa, w efekcie której przekształcono ośmioklasową szkołę podstawową w sześcioklasową i trzyletnie gimnazjum. Gmina Brzeźnica powołała dożycia gimnazjum, a uczniowie najstarszych klas z Łączan i Chrząstowic zostali skierowani do niego. Dzięki wielkiemu poświęceniu i oddaniu mieszkańców Łączan zawiązało się stowarzyszenie "Wspólnota Nadwiślańska", które podjęło się budowy gimnazjum. W wyniku tej inicjatywy dzieci mogły kontynuować swoją naukę gimnazjalną w swojej rodzimej miejscowości. Nowy budynek szkoły oddano do użytku w 2003 roku.
Życie szkoły w Łączanach, która od 2002 roku jest Zespołem Szkół zamyka się w działaniach:
- dydaktycznych
- wychowawczych
- opiekuńczych
Nauczyciela dbają aby ich podopieczni wzorowo wypełniali obowiązki szkolne. Efekty wspólnej pracy widać w corocznych wynikach zewnętrznych sprawdzianów szóstoklasistów i egzaminów gimnazjalnych. Z obserwacji porównawczej, do której wykorzystywane są narzędzia pomiaru dydaktycznego przygotowywane przez OKE wypływa, że osiągane są coraz lepsze wyniki. W myśl motta: "Nauczyciele tylko otwierają drzwi, wejść musisz sam" proponujemy uczniom rozwój na różnych kółkach zainteresowań. Uczniowie nabyte informacje wykorzystują, biorąc udział w różnorodnych olimpiadach i konkursach przedmiotowych. Wybitni przechodzą kolejne eliminacje, docierają do etapów powiatowych i wojewódzkich. Poza regularnie odbywającymi się zajęciami pozalekcyjnymi, w szkole działają organizacje uczniowskie: Samorząd Uczniowski, LOP, PCK. Co roku we wrześniu wszyscy uczniowie uczestniczą w demokratycznych wyborach do Samorządu Uczniowskiego. Wybierany jest przewodniczący szkoły i pozostali członkowie samorządu. Nad pracą samorządu czuwa nauczyciel - opiekun samorządu wybierany spośród całego grona pedagogicznego. Na terenie szkoły działa zespół redakcyjny wydający gazetkę pt: "Szkolne Gadu-Gadu", reporterzy komentują w niej na bieżąco wydarzenia z życia szkoły. Nie pozostają w szkole bez opieki uczniowie, którzy gorzej radzą sobie ze zdobywaniem wiedzy. Szkoła współpracuje z Poradnią Psychologiczno - Pedagogiczną w Wadowicach.
Dwadzieścia pięć lat w nowej szkole upłynęło bardzo szybko. W tym czasie nastąpiło wiele zmian kadrowych. Na zasłużoną emeryturę po wielu latach pracy odeszły:
- pani mgr Stanisława Barania - dyrektor szkoły w latach 1984-2002
- pani Stanisława Czechowicz
- pani Anna Rawska
- pani Stanisława Szymula
Po odejściu pani mgr Stanisławy Brani na emeryturę stanowisko dyrektora szkoły objęła pani mgr Beata Chmielowska.
W skład grona pedagogicznego obecnie wchodzą: mgr Jolanta Kądzioła, mgr Lucyna Kozioł, mgr Anna Żurek, mgr Lucyna Koczwańska, mgr Ewelina Kutermak, mgr Renata Figa, mgr Anna Węgrzyn, mgr Beata Adamaszek, mgr Katarzyna Krężołek, mgr Magdalena Dębińska - Sikora, mgr Małgorzata Kozioł, mgr Danuta Szymula, mgr Paweł Wadowski, mgr Maria Majchrzycka - Mirek, mgr Ireneusz Barcik, mgr Monika Ściera. Pracownikiem sekretariatu jest pani Lucyna Kozioł. O ład i porządek w szkole dbają: pani Wiesława Kutermak, pani Krystyna Wawro, pani Małgorzata Wawro, pan Jan Gierek.
Ważnym wydarzeniem dla społeczności szkolnej było nadanie szkole sztandaru - symbolu naszej placówki oświatowej. Uroczystość miała miejsce 11 grudnia 2010r., była to konstytucja wydarzenia sprzed 13 lat, kiedy to szkoła otrzymała imię Janusza Korczaka. Od tej pory sztandar jest nieodłącznym atrybutem tożsamości całej społeczności Łączan.
Rok 2012 przyniósł kolejne zmiany w strukturze organizacyjnej szkoły. Do Zespołu Szkół dołączyło Przedszkole Samorządowe. Tym samym w skład Zespołu Szkół w Łączanach im. Janusza Korczaka weszła: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum i Przedszkole Samorządowe. Wyżej wymieniony rok był także szczególny dla naszej placówki, bowiem został ogłoszony rokiem Janusza Korczaka „Czuć jak dziecko, myśleć jak Stary Doktor” to było motto roku kalendarzowego. Nasz zespół podjął szereg działań związanych z obchodami tejże rocznicy, także o zasięgu gminnym, organizując różne konkursy, apele, warsztaty oraz wycieczki.
Istotnym wydarzeniem w historii szkoły były obchody 120-lecia istnienia oświaty na łączańskiej ziemi. Uroczystości związane z tą rocznicą odbyły się 7 listopada 2015r.
Następna zmiana z nazewnictwem placówki nastąpiła w 2017r. 1 grudnia 2017r. Rada Gminy zgodnie z uchwałą zmienia nazwę szkoły na Zespół Szkolno -Przedszkolny w Łączanach. W skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego wchodzą: Szkoła Podstawowa im. Janusza Korczaka oraz Przedszkole Samorządowe w Łączanach.
Reforma oświaty rozpoczęta przez władze ministerialne od roku 2015 spowodowała również to, że gimnazja stopniowo były wygaszane i ostatecznie funkcjonowały do końca czerwca 2019r. Od nowego roku szkolnego 2019/2020 w oświacie nastąpił powrót do ośmioklasowej szkoły podstawowej.
Biorąc pod uwagę potrzeby rozwoju uczniów szkoła tak organizuję pracę, aby dać swoim podopiecznym wszechstronny rozwój i przygotowanie do dalszej edukacji i pełnienia życiowych ról w społeczeństwie.
Główne zadania naszej placówki koncentrują się wokół nauczania, kształcenia umiejętności, wychowywania i opieki. Od roku 2014 funkcjonuje szkolna świetlica, w której dzieci pod opieką, bezpiecznie spędzają czas po lekcjach.
W obszarze działań dydaktycznych szkoła organizuje proces nauczania w oparciu o aktywizujące metody pracy, nowoczesne technologie informatyczne oraz lekcje „poza ławą szkoły” na wycieczkach, zielonych szkołach, w tym także zagranicznych.
Uczniowie realizują liczne projekty edukacyjne, które wiążą się z różnymi dziedzinami życia. Ich tematyka pozwala poszerzyć wiedzę uczniów z zakresu zdrowego żywienia, regionalizmu, doskonalenia języka obcego i aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym.
Na przestrzeni ostatnich lat w szkole nastąpiły także zmiany kadrowe. Niektórzy pracownicy obsługi, nauczyciele odeszli na zasłużoną emeryturę.
W roku 2012 konserwator p. Jan Gierek, w 2018r p. Wiesława Kutermak, a w 2019r. p. Maria Mirek – wieloletni nauczyciel biologii i chemii.
Patron szkoły
Janusz Korczak
22.VII.1878(1879) – VIII.1942
"Daj dzieciom dobrą dolę, daj wysiłkom ich pomoc, ich trudom błogosławieństwo.
Nie najłatwiejszą prowadź ich drogą, ale najpiękniejszą."
Janusz Korczak - Modlitwa wychowawcy
Janusz Korczak - właściwe nazwisko Henryk Goldszmit, urodził się w Warszawie 22.VII.1878 lub 1879 roku (dokładny rok urodzenia nie jest znany), zmarł - zamordowany w obozie hitlerowskim (prawdopodobnie w Treblince) początkiem sierpnia 1942 roku (dokładny dzień również nie jest znany, najczęściej podawane są dni 5, 6 lub 10 VIII).
Pochodził z bogatej rodziny żydowskiej, która od lat wrosła w polską kulturę i tradycję. Jego dzieciństwo początkowo było pogodne i beztroskie, ale choroba a potem śmierć ojca doprowadziła do gwałtownego pogorszenia się sytuacji materialnej rodziny. Młody Henryk, aby pomóc matce w utrzymaniu rodziny i zarobić na dalszą naukę udzielał korepetycji. Później wspominając tamte lata tak napisał w „Pamiętniku"(1942 ): „Ja byłem bogaty, kiedy byłem mały, a potem już biedny, więc znam i to i to".
Być może przeżycia z dzieciństwa sprawiły, że w późniejszym okresie życia z tak wielką troską zajmował się dziećmi biednymi i porzuconymi.
Z zawodu był lekarzem - pediatrą, początkowo pracował w szpitalu dziecięcym w Warszawie. Potem zrezygnował z posady lekarza i został wychowawcą. Był współtwórcą i kierownikiem (1912-1942) żydowskiego Domu Sierot oraz sierocińca Nasz Dom dla polskich dzieci (1919- 1936). Tu wcielał w życie swój własny system pedagogiczny, którego fundamentem było traktowanie dziecka jako pełnoprawnego partnera, z niezbywalnym prawem do serdecznej miłości.
Jeden z wychowanków odchodząc z Domu Sierot tak powiedział: „... gdyby nie ten dom, nie wiedziałbym, że są na świecie ludzie uczciwi, którzy nie kradną. Nie wiedziałbym, że można mówić prawdę. Nie wiedziałbym, że są na świecie sprawiedliwe prawa, czułość i miłość."
Pracując z dziećmi Janusz Korczak równocześnie pisał książki, artykuły do czasopism, prowadził wykłady dla studentów, wychowawców, nauczycieli i rodziców.
Do najbardziej znanych jego utworów należą:
„Dzieci ulicy"(1901), „Dziecko salonu”(1906), „Sława”(1913), „Jak kochać dziecko"(1919-1920), dwuksiąg „Król Maciuś Pierwszy", „Król Maciuś na wyspie bezludnej"(1923), „Bankructwo małego Dżeka”(1924), „Kajtuś czarodziej”(1935).
Swoje książki i artykuły podpisywał pseudonimami: Janusz Korczak, Stary Doktor, Hen-Ryk.
Był także założycielem "Małego Przeglądu"(1926-1930) - pierwszego na świecie czasopisma przeznaczonego dla dzieci i przez nie same redagowanego.
Jako „Stary Doktor” wygłaszał w latach 1935-1936 radiowe pogadanki adresowane do dzieci i zwane przez niego „gadaninkami starego doktora”. To określenie na zawsze związało się z jego osobą, choć przecież nie medycyna była najważniejszą sferą jego działania.
Podczas II wojny światowej Janusza Korczaka wraz z żydowskimi dziećmi z Domu Sierot przymusowo umieszczono w warszawskim getcie (w czasie II wojny światowej zamknięta, wydzielona dla Żydów część miasta). W czasie likwidacji getta w sierpniu 1942 roku zastał wywieziony wraz ze wszystkimi podopiecznymi do obozu zagłady prawdopodobnie w Treblince. Nie skorzystał z możliwości ocalenia swojego życia. Towarzyszył "swoim" dzieciom do końca - aż do śmierci w komorze gazowej.
Do historii przeszła zarówno jego bohaterska śmierć jak i działalność pisarska, wychowawcza oraz nowatorskie koncepcje pedagogiczne.
Jego postać znana jest w Polsce i za granicą o czym świadczą poświęcone mu liczne wiersze, opowiadania, wspomnienia, książki. We wszystkich dziedzinach sztuki znajdujemy prace upamiętniające w różnorodny sposób jego dokonania: pomniki, rzeźby, obrazy, utwory muzyczne, sztuki teatralne, filmy. Wiele szkół, ulic, placówek oświatowo - wychowawczych, drużyn harcerskich w kraju i na świecie nosi imię Janusza Korczaka.
Zarówno w Polsce jak i za granicą powstają liczne organizacje: komitety i towarzystwa korczakowskie mające za zadanie popularyzowanie wiedzy o Starym Doktorze poprzez: gromadzenie pamiątek, wydawanie jego książek, okolicznościowych znaczków pocztowych, organizowanie konkursów. Jego postać przybliżają także filmy: "Król Maciuś Pierwszy" Wandy Jakubowskiej oraz sławny "Korczak" Andrzeja Wajdy.
Przyjęcie na Patrona tego wielkiego człowieka zobowiązuje nas wszystkich do szczególnej troski i starań o to, by nasza szkoła była każdemu przyjazna, pomocna i życzliwa. Staramy się aby wszyscy uczniowie w naszej szkole poznali życie i twórczość naszego Patrona.
